Back to top
  • ca  palanqui, n m
  • ca  aferraveles, n m sin. compl.

Definición
Cap o aparell per carregar els punys d'escota d'una vela baixa de creu.
  • ca  enfogonament, n m
  • ca  afogonadura, n f sin. compl.
  • ca  enfogonadura, n f sin. compl.

Definición
Entrant semicircular al mig de la part posterior del banc d'arborar d'una barca, on va repenjat el pal subjectat amb la clau.
  • ca  gassa de mà, n f
  • ca  aix de guia, n m sin. compl.

Definición
Gassa en forma d'anella a l'extrem d'un cap.
  • ca  amarar, v tr

Definición
Mullar alguna cosa de manera que absorbeixi la major quantitat possible de líquid.
  • ca  amarinar, v tr

Definición
Proveir una nau del nombre de tripulants, provisions i pertrets necessaris.
  • ca  amarra, n f

Definición
Cap o cable de fibra natural o sintètica que serveix per amarrar una nau.
  • ca  amarratge, n m
  • ca  amarrada, n f sin. compl.
  • ca  amarrament, n m sin. compl.

Definición
Acció i efecte d'amarrar, especialment una nau.
  • ca  amarrador, n m

Definición
Lloc on amarren les embarcacions.
  • ca  amarrador, n m

Definición
Pilar, estaca o argolla en què s'amarra una nau.
amarrador | amarradora amarrador | amarradora

  • ca  amarrador | amarradora, n m, f

Definición
Persona que, de terra estant, s'ocupa de l'amarratge de les embarcacions.