Back to top

Cercaterm

Buscador del conjunto de fichas terminológicas que TERMCAT pone a disposición pública. 

Si necesitan más información, pueden dirigirse al Servicio de Consultas (es necesario registrarse previamente).

Resultados para la búsqueda "apel��latiu" dentro de todas las áreas temáticas

apel·latiu apel·latiu

<Llengua > Lingüística>

Fuente de la imagen del término

La informació d'aquesta fitxa, que ha estat cedida pels seus autors, procedeix de l'obra següent:

PÉREZ SALDANYA, Manuel; MESTRE, Rosanna; SANMARTÍN, Ofèlia. Diccionari de lingüística [en línia]. València: Acadèmia Valenciana de la Llengua; Barcelona: TERMCAT, Centre de Terminologia, cop. 2022.
<https://www.termcat.cat/ca/diccionaris-en-linia/308>

  • ca  apel·latiu, n m
  • es  apelativo
  • fr  appellatif
  • en  appellative

<Lingüística>

Definición
En gramàtica tradicional, nom comú.

Nota

  • Actualment, el terme apel·latiu s'oposa a nom propi, per tal com designa un conjunt d'éssers o objectes que formen una classe caracteritzada per unes propietats. Per exemple, dona, germà, casa, etc.
apel·latiu apel·latiu

<Llengua > Lingüística>

Fuente de la imagen del término

La informació d'aquesta fitxa, que ha estat cedida pels seus autors, procedeix de l'obra següent:

PÉREZ SALDANYA, Manuel; MESTRE, Rosanna; SANMARTÍN, Ofèlia. Diccionari de lingüística [en línia]. València: Acadèmia Valenciana de la Llengua; Barcelona: TERMCAT, Centre de Terminologia, cop. 2022.
<https://www.termcat.cat/ca/diccionaris-en-linia/308>

  • ca  apel·latiu, n m
  • es  apelativo
  • fr  appellatif
  • en  appellative

<Lingüística>

Definición
Terme amb què s'interpel·la o es crida l'atenció de l'interlocutor per establir-hi algun tipus de relació comunicativa: ei! Jordi! La funció gramatical associada als apel·latius en la comunicació directa s'anomena funció apel·lativa.
nom comú nom comú

<Llengua > Lingüística>

Fuente de la imagen del término

La informació d'aquesta fitxa procedeix de l'obra següent:

TERMCAT, CENTRE DE TERMINOLOGIA; FUNDACIÓ BARCELONA. Diccionari de lingüística. Barcelona: Fundació Barcelona, 1992. 219 p. (Diccionaris Terminològics)
ISBN 84-88169-04-3

Les dades originals poden haver estat actualitzades o completades posteriorment pel TERMCAT.

  • ca  nom comú, n m
  • ca  apel·latiu, n m sin. compl.
  • es  apelativo
  • es  nombre común
  • fr  appellatif
  • fr  nom commun
  • en  apellative
  • en  common noun

<Lingüística>

Definición
Nom que designa un ésser o un objecte que pertany a una classe d'éssers o objectes.
nom comú nom comú

<Llengua > Lingüística>

Fuente de la imagen del término

La informació d'aquesta fitxa, que ha estat cedida pels seus autors, procedeix de l'obra següent:

PÉREZ SALDANYA, Manuel; MESTRE, Rosanna; SANMARTÍN, Ofèlia. Diccionari de lingüística [en línia]. València: Acadèmia Valenciana de la Llengua; Barcelona: TERMCAT, Centre de Terminologia, cop. 2022.
<https://www.termcat.cat/ca/diccionaris-en-linia/308>

  • ca  nom comú, n m
  • ca  nom apel·latiu, n m sin. compl.
  • es  nombre apelativo
  • es  nombre común
  • fr  nom appellatif
  • fr  nom commun
  • en  appellative noun
  • en  common noun

<Lingüística>

Definición
Nom que s'aplica a tots els referents particulars d'una mateixa classe.

Nota

  • Per exemple, casa, anell. S'oposa a nom propi.