stupa
stupa
- ca stupa, n m
- ca dàgoba, n m sin. compl.
Budisme
Definición
Monument commemoratiu o destinat a guardar-hi relíquies, d'origen indi, característic del budisme, consistent en una estructura massissa de pedra en forma de túmul semiesfèric o acampanat, coronat per una balustrada amb un pal que sosté un o diversos para-sols d'honor.
Nota
- L'stupa habitualment conté relíquies del Buda històric o d'altres grans mestres, però també pot contenir textos sagrats o objectes de culte. La forma més característica és semiesfèrica o de campana, decorada per una balustrada amb un pal i un o més para-sols, encara que se'n troben nombroses variants en diferents èpoques i països.
- La denominació stupa és pròpia de l'Índia i la denominació dàgoba és pròpia de Sri Lanka.