aferraveles
aferraveles
- ca palanqui, n m
- ca aferraveles, n m sin. compl.
Definició
Cap o aparell per carregar els punys d'escota d'una vela baixa de creu.
afogonadura
afogonadura
- ca enfogonament, n m
- ca afogonadura, n f sin. compl.
- ca enfogonadura, n f sin. compl.
Definició
Entrant semicircular al mig de la part posterior del banc d'arborar d'una barca, on va repenjat el pal subjectat amb la clau.
aix de guia
aix de guia
- ca gassa de mà, n f
- ca aix de guia, n m sin. compl.
Definició
Gassa en forma d'anella a l'extrem d'un cap.
amarar
amarar
- ca amarar, v tr
Definició
Mullar alguna cosa de manera que absorbeixi la major quantitat possible de líquid.
amarinar
amarinar
- ca amarinar, v tr
Definició
Proveir una nau del nombre de tripulants, provisions i pertrets necessaris.
amarra
amarra
amarrada
amarrada
- ca amarratge, n m
- ca amarrada, n f sin. compl.
- ca amarrament, n m sin. compl.
Definició
Acció i efecte d'amarrar, especialment una nau.
amarrador
amarrador
- ca amarrador, n m
Definició
Lloc on amarren les embarcacions.
amarrador
amarrador
- ca amarrador, n m
Definició
Pilar, estaca o argolla en què s'amarra una nau.
amarrador | amarradora
amarrador | amarradora
- ca amarrador | amarradora, n m, f
Definició
Persona que, de terra estant, s'ocupa de l'amarratge de les embarcacions.