Back to top
  • ca  ràcord, n m
  • es  racor, n m
  • es  rácor, n m
  • fr  raccord, n m
  • en  adapter, n

Material operatiu

Definición
Dispositiu que serveix per a connectar una mànega amb una altra mànega, amb una vàlvula o amb una llança.
radiació radiació

Radiotransmissions

  • ca  radiació, n f
  • es  radiación

Radiotransmissions

Definición
Emissió d'un senyal de ràdio que es propaga per l'espai en forma d'ones electromagnètiques.
radiació tèrmica radiació tèrmica

Teoria del foc

  • ca  radiació tèrmica, n f
  • es  radiación térmica

Teoria del foc

Definición
Transmissió de calor sense necessitat de suport material.
  • ca  radiar, v tr
  • es  radiar

Radiotransmissions

Definición
Emetre ones radioelèctriques des d'una antena.
radioactiu -iva radioactiu -iva

Actuació

  • ca  radioactiu -iva, adj
  • es  radiactivo

Actuació

Definición
Que emet radiacions procedents de la desintegració espontània de l'àtom i dotades d'una activitat particular.
radiocomunicació radiocomunicació

Radiotransmissions

  • ca  radiotransmissió, n f
  • ca  radiocomunicació, n f sin. compl.
  • es  radiocomunicación
  • es  radiotransmisión

Radiotransmissions

Definición
Transmissió d'informació mitjançant ones radioelèctriques.
radiofreqüència radiofreqüència

Radiotransmissions

  • ca  radiofreqüència, n f
  • ca  RF, n f sigla
  • es  radiofrecuencia
  • es  RF sigla

Radiotransmissions

Definición
Freqüència corresponent a una ona electromagnètica emprada en les radiotransmissions, entre 3 kHz i 300 GHz.
radiotransmissió radiotransmissió

Radiotransmissions

  • ca  radiotransmissió, n f
  • ca  radiocomunicació, n f sin. compl.
  • es  radiocomunicación
  • es  radiotransmisión

Radiotransmissions

Definición
Transmissió d'informació mitjançant ones radioelèctriques.
  • ca  raig, n m
  • es  chorro

Actuació

Definición
Corrent intens i ben definit d'un fluid compressible que surt d'una conducció.
raig de foc raig de foc

Teoria del foc

  • ca  dard de foc, n m
  • ca  llança de foc, n f sin. compl.
  • ca  raig de foc, n m sin. compl.
  • es  dardo de fuego

Teoria del foc

Definición
Flama estacionària de difusió, de gran longitud i poca amplada, produïda per la ignició de raigs turbulents.

Nota

  • Per exemple, la flama d'un bufador oxiacetilènic.