cantata
cantata
- ca cantata, n f
- es cantata
- en cantata
Definición
Composició lírica, d'inspiració profana o religiosa, escrita per a una o més veus, amb acompanyament instrumental.
cantatriu
cantatriu
- ca cantatriu, n f
- es cantatriz
- en opera singer
- en prima donna
Definición
Cantant de teatre o de concert d'una certa fama.
cantautor | cantautora
cantautor | cantautora
- ca cantautor | cantautora, n m, f
- es cantautor | cantautora
- en singer-songwriter
Definición
Cantant que escriu i compon les cançons que interpreta.
càntic
càntic
- ca càntic, n m
- es cántico
- en canticle
Definición
Cant, cançó.
cantiga
cantiga
- ca cantiga, n f
- es cantiga
- es cántiga
- en medieval poem
Definición
Composició poètica destinada a ser cantada, pròpia de la lírica galaicoportuguesa medieval.
cantilena
cantilena
- ca cantilena, n f
- es cantilena
- en ballad
Definición
Composició poètica breu, generalment destinada a ser cantada.
cantilena
cantilena
- ca cantilena, n f
- es cantilena
- en cantilena
Definición
Part superior d'una composició coral o part que en constituïa la melodia principal.
cantilena
cantilena
- ca cantilena, n f
- es cantilena
- en cantilena
Definición
En l'Edat Mitjana, cançó monòdica de melodia molt coneguda que sovint tenia refrany.
cantilena
cantilena
- ca cantilena, n f
- es cantilena
- en ballad
- en song
Definición
Composició vocal melodiosa i lenta.
cantilena
cantilena
- ca cantilena, n f
- es cantilena
- en ballad
- en chant
- en song
Definición
Gènere polifònic o a una veu amb contrapunt instrumental.