Back to top
  • ca  obstrucció, n f
  • es  obstrucción
  • fr  obstruction
  • en  obstruction

Definition
Acció i efecte d'un jugador d'interposar-se entre un adversari i la pilota per impedir-li una jugada.

Note

  • Una obstrucció es penalitza amb un xut de càstig.
  • ca  adversari, n m
  • ca  contrari, n m
  • ca  contrincant, n m
  • ca  oponent, n m
  • ca  rival, n m
  • es  adversario
  • es  contrario
  • es  contrincante
  • es  rival
  • fr  adversaire
  • fr  opposant
  • fr  partenaire
  • fr  rival
  • en  contestant
  • en  opponent
  • en  rival

Definition
Equip amb qui competeix un altre equip en un partit.
  • ca  adversari | adversària, n m, f
  • ca  contrari | contrària, n m, f
  • ca  contrincant, n m, f
  • ca  oponent, n m, f
  • ca  rival, n m, f
  • es  adversario
  • es  contrario
  • es  contrincante
  • es  rival
  • fr  adversaire
  • fr  opposant
  • fr  partenaire
  • fr  rival
  • en  contestant
  • en  opponent
  • en  rival

Definition
Jugador amb qui competeix un altre jugador en un partit.
  • ca  adversari -ària, adj
  • ca  contrari -ària, adj
  • ca  contrincant, adj
  • ca  oponent, adj
  • ca  rival, adj
  • es  adversario
  • es  contendiente
  • es  contrario
  • es  oponente
  • es  rival
  • fr  adverse
  • fr  opposant
  • fr  rival
  • en  opponent

Definition
Dit del jugador o l'equip amb qui competeix un altre jugador o equip en un partit.
  • ca  fora de joc, n m
  • ca  orsai, n m sin. compl.
  • es  fuera de juego
  • fr  hors-jeu
  • en  offside

Definition
Situació de joc consistent en la localització d'un atacant sense pilota més endavant que una pilota portada, jugada o tocada per un company d'equip, en una fase dinàmica, o bé més endavant que la línia de fora de joc, en una fase de conquesta.

Note

  • Un fora de joc es considera falta si el jugador implicat participa o intenta participar en el joc o obstaculitza un adversari.