Back to top
  • ca  pronom partitiu, n m
  • es  pronombre partitivo
  • fr  pronom partitif
  • en  partitive pronoun

<Lingüística>

Definició
Pronom que representa tot o part d'un sintagma nominal indefinit i que designa la part d'un tot, l'absència d'entitats o de matèria o la falta d'identitat específica.

Nota

  • Per exemple, donada la pregunta Tens plàtans madurs?, el pronom en és un pronom partitiu en les respostes Sí, sí que en tinc (en què pronominalitza el sintagma plàtans madurs), No en tinc cap (en què pronominalitza el nom plàtan i el seu complement madur però no l'especificador cap) i No en tinc cap de madur (en què només pronominalitza el nom plàtan).